Küçük bir çocuk, tribünde. İlk defa maça gelmiş olmanın heyecanıyla, şaşkınlığıyla yerinde duramıyor. Bütün gece uyuyamamış besteler ezberlemişti. Şimdi de oradaydı işte, mabette. Karşısında koşuyor Gökhan, Emre, Mehmet, Alper, Caner. Tribünlerde besteler, sahada 11 yürekli adam. Hiç olmadığı kadar mutluydu, derken bütün tribünlerin aynı anda hem coşkuyla, hem öfkeyle, hem umutla aynı besteyi söylediğini fark etti:
Daha 19 yaşında düşlerinde özgür dünya
Öptüğü çubuklu forma yaşayacak anısına
Ali İsmail Korkmaz, Fenerbahçe Yıkılmaz.
Döndü ve “Baba” dedi , “Ali İsmail Korkmaz kim?”
Babasının gülen yüzü düşünceli bir hal aldı birden, ciddileşti. Maçı bıraktı, aldı oğlunu karşısına “Ali İsmail” dedi, “Senin ağabeyin. Bütün arkadaşlarının ağabeyi.
O hep 19 yaşında kalacak ama sen 20 olduğunda da senin ağabeyin olacak. Hep 19 yaşında kalacak çünkü izin vermediler 20 olmasına. Ali İsmail istedi ki sen, senin arkadaşların mutlu bir dünyada yaşayın. İstediğiniz kitabı dergiyi gazeteyi okuyun, istediğiniz filmi izleyin, istediğiniz şarkıyı dinleyin. İstediğiniz zaman parklarda koşup oynayabilin, ağaçları kesmesinler istedi. Bütün hayallerinizin, umutlarınızın peşinden gidin kimse engel olamasın istedi.
Ben seni maça getirdim ya, bütün babalar çocuklarını omuzlarında taşıyıp maça getirebilsinler istedi. Bütün çocuklar uyumadan bir bardak sütünü içebilsinler istedi. Siz özgür olun, siz mutlu olun, siz dilediğinizce yaşayabilin istedi. Bunun için mücadele etti, direndi, çabaladı ama izin vermediler hayallerinin peşinden gitmesine.”
“Baba” dedi küçük, “Beni omuzuna alır mısın?”
Ve bağırmaya başladı, bütün gücüyle:
Daha 19 yaşında düşlerinde özgür dünya
Öptüğü çubuklu forma yaşayacak anısına
Ali İsmail Korkmaz, Fenerbahçe Yıkılmaz.
“Adını iki dedemden alır. Annemin babası Ali, babamın babasının adı İsmail’dir. Dedelerimin adını yaşatsın diye bu isim verildi ona. Ama daha dedem hayattayken canına kıydılar.” diyor bir yazısında Gürkan Korkmaz. Ali İsmail dedelerinin adını yaşatamadı, izin vermediler. Ama o şimdi bir mücadelenin adını yaşatıyor. Her haksızlığa korkmadan başkaldıranların eylemlerinde, gazdan boğazı yananların susmadan söyledikleri özgürlük şarkılarında yaşıyor. Ülkenin her yerinde her hafta toplanan çubuklu formalıların bağıra bağıra söyledikleri “Ali İsmail Korkmaz, Fenerbahçe Yıkılmaz!” bestelerinde yaşıyor. Adını ilk defa duyan çocukların içinde yeşerttiği umutlarda yaşıyor. Başkaldırmaya korkanlara gülüşüyle verdiği cesarette yaşıyor.
Bundan yıllar sonra, Okul Açık’a yine özgürce dolacak olan sarı polarlıların söyleyecekleri, yazacakları yeni bestelerde yaşıyor. Ali İsmail’i susturamadılar, Ali İsmail sonsuza kadar yaşayacak. Şimdi o son tekmeyi atanlara sonsuza kadar bağıracak onlarcası,
Bu Halk Gazınızda Jopunuzdan Korkmaz, Kardeşimsin Ali İsmail Korkmaz.
1907 ÜNİFEB bir taraftar grubundan öte vizyonu ve misyonuyla Türkiye’nin Aydınlık Geleceği olma hedefi ile ilerleyen bir sivil toplum örgütüdür. 1907 ÜNİFEB üyesinin ana hedefi taraftarı olduğu Fenerbahçe Spor Kulübü’ne, içinde yaşadığı çevreye ve topluma artı değerler sağlamaktır. Bu doğrultuda renk, dil, ırk ayırmaksızın Türkiye’nin Aydınlık Geleceği olma hedefinde olan bütün kardeşlerimize selam olsun..
Ali İsmail ölmedi, umutlarda yaşıyor..
Gizem Doğan
1907 ÜNİFEB Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi
