Deplasman…Bu deplasman denilen şey herkese göre farklılık gösterir. Bazısına göre sıradan bir kelimedir deplasman, bazısına ise göre kavuşmadır gönül verdiği renklere. Çekeceği her zorluğa rağmen her çileye rağmen yine olsa yine yaparım der bazısı hiç düşünmeden…Öncesinde ve sonrasında yaşadığın,yaşayacağın her zorluğa rağmen bütün bunlardan keyif alabilmektir aslında deplasman. “Kendi stadına gidip takımını destekledin bu sana yetmedi kalktın bide hiç bilmediğin yerlere kadar gidiyorsun.” ve “Bir maç için o kadar yol gidilir mi” bunlar bazen anne ve babanın, bazen sevgilinin, bazen de bir eşin isyanlarıdır. Mantıklı bir açıklaması yoktur işte deplasmanın, gönül verdiğimiz takımın peşinden koşmanın, hiç bilmediğimiz şehirlere gidip yeni yerler görüp yeni dostluklar kazanıp o dostlarla beraber çubukluyu her yerde desteklemenin verdiği keyfi,mutluluğu başka ne verebilir ki bize?
Bizimde artık uzun zamandır beklediğimiz Antep deplasmanı gelip çatmıştı. Maça 5 gün kala hala Gaziantepspor kulübünden biletlere dair bir açıklama gelmemesi bizi bir bekleyişe itiyordu. Malum son zamanlarda Gaziantepspor kulübünün Fenerbahçe’ye karşı uyguladığı uçuk fiyatta bir bilet satma politikası vardı. Hem bu düşüncemiz hemde okuldaki vize döneminden dolayı deplasmanla ilgili bir belirsizlik hakimdi. Çarşamba günü öğlen vakitlerinde biletlerin satışa çıktığını gördük ve hemen telefon trafiğimiz başladı ancak tayfanın çoğunun sınavda olması nedeniyle toplanma ve bilet çekme konusunda sıkıntılar çektik. Biletler bizim umduğumuz süreden çok daha kısa bir süre içerisinde bitmişti ve biz bu deplasman için 6 bilet çekebilmiştik. Bilet alabilenler olarak da ceplerdeki son paralar bilet parası için denkleştirilmişti gidiş ve dönüşün nasıl yapılacağı hakkında bir fikrimiz yoktu. İlk olarak otostop yoluyla Antep’e gitmeyi düşündük. Hem daha çok akılda kalacak unutulmayacak anılarla dolu bir deplasman olması açısından hemde maddiyatımızı düşünerek en uygun yolu seçmek adına bu fikir kafamıza yatıyordu. Sonra 1907 ÜNİFEB İnönü Üniversitesi örgütlenmesindeki arkadaşlarımızla konuştuk ve ayarladıkları araçta bize de yer olduğunu söyledik. Bu deplasman yolunda maddiyatımızı da düşünmemiz gerektiğinden Malatya’ya otostop ile gitmemiz gerekiyordu. Cumartesi günü gelmişti ve biz Elazığ’dan Malatya’ya otostop ile gitmek için toplanmıştık. “Soğuktan üşüsek titresek bile…” bestesi çok daha anlamlı olmuştu artık bizler için. Kendi aramızda bölündükten sonra maceramıza başlamıştık. Zaman zaman üşüdük ama çok bir süre geçmeden Malatya’ya vardık ve Malatya’daki kardeşlerimizle buluştuk. Malatya’daki kardeşlerimize buradan bir kez daha teşekkür etmek istiyorum başından sonuna kadar müthiş misafirperverlikleri için. Koyu bir sohbetten sonra artık uyku vakti ve deplasman yolculuğunu bekleme zamanıydı. Maç sabahı oldu ve kahvaltı için toplandık ardından o uzun zamandır beklenen,deplasmanın en keyifli anlarının yaşandığı deplasman otobüse geçildi. Keyifli yolculuk,yol boyu süren bestelerin ardından Antep’e vardık ve stadın önünde toplanmaya başladık. Tabi bu kadar geldikten sonra birazcık gezmeden,şehrin lezzetlerinden tatmadan dönmek olmaz. Maçtan önce şehri birazcık gezmek ve lezzetlerinden tatmak için 1 saatlik bir süremiz vardı ve bizde bu süre içinde Gaziantep dendiğinde akla ilk gelen şeylerden olan kebap ve baklavanın tadına baktık. Artık yeniden stada doğru yürümeye başladık ve stada girmiştik artık. Lider gelmiştik Antep deplasmanına lider dönmek gerekirdi,şampiyonluk yolunda kritik bir mücadeleydi. Bize ayrılan tribünün tamamı nerdeyse doldurmuş ve sağlam bir tribünle takımımızı desteklemeye başlamıştık. Maçın çok uzun bir süresinde 10 kişi oynayarak, 2 kere geriye düşüp geri gelerek iyi bir mücadeleyle bu deplasmandan 1 puan ile dönüyorduk. Son dakikada Fernandao’nun şutu direkten dönmeyipte gol olsaydı eğer hem şampiyonluk yolunda 3 puan kazanmış olacaktık hem de bizim için çok daha efsane çok daha keyifli bir deplasman anısı olacaktı. Liderliği kısa bir süreliğine bıraktık ancak son zamanlarda takımımızın yakaladığı form ve takımdaki istek ile bu takımın şampiyon olacağına inancımız sonsuz.
Artık deplasman dönüşü zamanı gelmişti ancak bizde maddi olarak tüm şartları zorladığımızdan gece Malatya’ya vardıktan sonra Elazığ’a nasıl döneceğimiz konusunda bir bilinmezlik vardı. Malatya yolunda gece saat 3’te Elazığ’a tren seferi olduğunu öğrendik ve Malatya’ya vardıktan sonra tren ile Elazığ’a dönmeye karar verdik. Gece saat 1 civarında Malatya’ya ulaşmıştık ve Malatya’daki kardeşlerimize vedalaşıp Malatya tren istasyonunda 2 saatlik bir uykudan sonra trene binmiştik. Tren ile 2 saatlik yolculuğun ardından Elazığ’a varıyor ve bir deplasman yolculuğunun daha sonuna geliyorduk. Soğuktan üşüsek titresek bile diyerek yola koyulmuştuk ve hayatımız boyunca hiç unutamayacağız yeni bir anımız daha olmuştu. Fenerbahçe sayesinde hiç bilmediğimiz yerleri görmeye, yeni dostluklar edinmeye devam ediyoruz. Yaşa Varol Fenerbahçe!
Mustafa Enes BALCI
1907 ÜNİFEB Fırat Üniversitesi
