Bazı sabahlar size uyanmak için diğerlerinden farklı sebepleri verir. Biz geçtiğimiz hafta Cuma sabahı uyandığımıza harika bir fikir için tarafsız bir huzur ile yola çıktık.
Biliyorduk ki, bu oluşum altında formanın armasıyla bir araya gelerek anılara eşsiz bir kare daha ekleyeceğiz. Ve biliyorduk ki, iyi işler yapan güzel çocuklar sıfatını hak etmek için bir adım daha atıp aydınlık gelecek amacımıza ‘özel insanlar’ dahil edeceğiz. Sarı ile laciverti bir gurur tablosuna daha dahil ettik bizler. Henüz taslağı kumaşa çizilmeden başlayan yağmurun altında arada yüzünü gösteren güneşten alınan ilhamla çalışmaya başladık.
Öğlen Tohum Otizm Vakfı’na gittiğimizde kocaman yürekli insanları bizi beklerken bulduk ve o kapıdan çıkana kadar bu eşlik ediş böyle devam etti. Hazırlıklar tamamlanınca minik kardeşlerimizi beklemeye başladık bu bekleyiş çok uzun sürmedi. İnsan, her yeni adım attığını hissettiği o büyülü zaman diliminde hep bir sonraki hamleyi bekler bizim sonraki hamlemiz Tohum’da kardeşlerimize ellerimizi uzatmak oldu. Ve ellerimize uzanan eller ile beraberce milyonlarca insanın kalbinin aynı noktada atmasını sağlayan en mutlu olduğumuz yere, mabedimize bir pankart hazırladık.
Sorular sorduk, sorular cevapladık, belleklerimize kalıcı olarak kaydettik her anı ve sonuçta baktıkça kocaman tebessümlere dönüşen bir pankartımız oldu. Minikler parmak ve ellerinin izlerini de eklediler bu çalışmaya. Öyle ya,dokunmak tanımaktı; dokunmak, anlamaktı farklılığı.
Şampiyonluk yolunda bir adım daha attık Bursaspor maçında. Umutla beklediğimiz, çok özlediğimiz o şampiyonluk coşkusuna 7 hafta kaldı. Minik kardeşlerimiz hiç maç izledi mi, ilerde bir gün tribünde bizlerle birlikte omuz omuza bulunabilecekler mi bilmiyoruz. Bu pankart bucaksız bir okyanusa düşen bir damla oldu, etrafı harelerle genişleyerek etki bırakan, farkındalık yaratan türden bir damla… Ve her anlama çabası biraz daha genişletecek farkındalığı.
Bugün 2 Nisan Dünya Otizm Farkındalık Günü. Ülkemizin ve dünyanın farklı köşelerinde birçok insan bu farklılıkla yaşıyor. Sizler de onların farkında olun, görün, anlayın ki daha çok Profesör Temple Grandin’ler Baterist Cem’ler yetişsin; dünyanın rengarenk ahengi eşsiz mozaiği onlarla çeşitlensin. Otizmin farkındayız, onların yanındayız!
Öyküm AKKUŞ
1907 ÜNİFEB Kocaeli Üniversitesi
