Baharın gelip çiçeklerin açtığı, A Milli Takım’ın umutlarımızı yeşerttiği, Fenerbahçe’mizin şampiyonluğa doğru koşar adım ilerlediği, kısacası keyifli olduğumuz şu günlerde coşkumuzu kat be kat arttıran bir hadise daha var esasen; Türk Polis Teşkilatı’nın 166.yılını kutluyoruz! 3 Nisan 2011 Pazar günü Bursaspor maçı için Şükrü Saracoğlu Stadı’na geldiğimizde stada asılmış pankartlarla bu coşkumuzun paylaşıldığını gördük. Huzurlu günlerimizin, olaysız maçlarımızın, konforlu deplasmanlarımızın teminatı olan Türk Polisi’nin doğum gününü bizzat stadımızdan tebrik etmek şüphesiz ki boynumuzun borcu. Bu bağlamda polisimizin bize seslendiği “Güvende olmanız bize yeter…” pankartını bu güzel günde bize sunulmuş bir jest olarak algılıyor, sonundaki üç noktayı da “kesin iyi bir şeydir” diyerek pek kurcalamıyoruz.
Taraftarlar olarak tribüne ilk adım attığımız günden beri Türk Polisi’yle tatlı-sert geçinip gitmekteyiz. Coplanıyorsak hakettiğimizden, biber gazına maruz kalıyorsak taşkınlık yaptığımızdan, stada girişlerde itilip hakaretler işitiyorsak düzeni bozduğumuzdan, gözaltına alınıyorsak huzursuzluk çıkardığımızdan, bilet kuyruklarında sıradan atılıyorsak da sakallı yahut çirkin olduğumuzdan. Kanıksadığımız bu durum karşısında itiraz hakkımızın da olmaması hiç anormal karşılanmıyor, zira “güvendeyiz”. Bu sebepten yeni Sporda Şiddet Yasası’nın çıkması yurdun dört bir yanında coşkuyla kutlanıyor, şiddetin tamamen taraftar kaynaklı olduğu, kolluk kuvvetlerinin olsa olsa mağdur olduğu düşüncesi kimsenin kulağını tırmalamıyor. Türk sporunu yönetenlerin, basının, spor kulübü yöneticilerinin yanında bir türlü resmi bir kimlik edinememiş olan taraftara her konuda olduğu gibi bu konuda da susma hakkı kullandırtılıyor, bize tanınmış bu hakka karşılık biz de stadlarımızda aşkımızı haykırdığımız köşelerden ödün veriyor, kendi pankartlarımızın yerini polise tebrik afişlerinin almasını göğsümüz kabararak seyrediyoruz.
Esasında biz yıllardır daha medeni bir tribün ortamının hayalini kurmaya devam ederek bugünleri idare ediyor, polisimizin kendi doğum gününü kendisinin kutlamasına gülüp geçmeyi tercih ediyoruz. Madem bunu bizim mabedimizde bizim önümüze asıyorsunuz; biliniz ki biz o pankartları sadece ve sadece deplasman maçlarının bitiminde kapıların açılmasını beklediğimiz esnada “lacivert” diye bağırdımızda gülümseyen, amirine çaktırmadan “sarı” diye dudağını oynatan, soldan dördüncü, hafif göbekli, evli ve 2 çocuk babası polis abiye ithaf ediyoruz. Kutlu olsun.
1907 ÜNİFEB – Üniversiteli Fenerbahçeliler Birliği
