1907 Üniversiteli Fenerbahçeliler Birliği olarak kurulduğumuz günden bu yana şartlar ne olursa olsun hiçbir karşılık beklemeksizin Fenerbahçe adının geçtiği her yerde bulunduk. Fenerbahçe gündemini yakından takip eden herkesin çok iyi bileceği bu durumun izahına bir kez daha gerek duymuyoruz.
Fakat; yıllardır sarı lacivert renklerin peşinde verdiğimiz mücadelenin, bugün geldiğimiz noktada spor müsabakalarını canlı izlemek isteyen herkesin er ya da geç tanışacağı dayatmalardan ötürü olumsuz etkilendiğini üzüntüyle tecrübe ediyoruz.
Öte yandan, sevdamıza ulaşmak için bu dayatmalarla mücadele ederken Fenerbahçe taraftarının geçtiğimiz haftalarda voleybol ve basketbol maçlarından hemen önce maruz bırakıldığı tutumu kabul edilemez buluyoruz. Birazdan eleştireceğimiz, şimdilik ise sadece dayatma dediğimiz, bu engellemelerin farklı bir boyut ile bizzat kendi kulübümüz tarafından da uygulanmış olması derinden yaralayıcıdır. Fenerbahçe taraftarının, hiçbir şekilde Fenerbahçe’sinden ayrı bırakılamayacağını düşünüyor, bu yönde reva görülen tutumun tekrar etmeyeceğini umuyoruz.
Bundan önce, Türk Futbolu’nu yönetenlerin futbol ortamını temizlemek maksadıyla getirdikleri; ancak aksine Türk Futbolu’nun kalite ve marka değerindeki düşüşe ivme katan, zaten dolmayan stadyumları bir avuç seyirciye bırakan sistem ve uygulamalara yönelik eleştiri getirmek gerekir. 2011 yılında sözüm ona sporda şiddeti ve düzensizliği engellemek amacıyla ortaya çıkan elektronik bilet sistemi fikrinin, 2014 yılında Passolig adı altında Türk sporunda yarattığı olumsuz etkiyle beraber getirdiği çelişkiler hepimizin malumudur.
Passolig uygulaması; müşteri sıfatı kazanan, stadyumda taraftarı olduğu takımın maçını izlemek isteyen sporseverlere ekstra bir külfet oluştururken, sistemin cezbedici ekonomik boyutu açısından ise finansman için tek bir bankanın görevlendirilmesi ile bu alanda tekel oluşturularak müşterilerde(!) haklı bir tedirginlik yaratmıştır.
Her şeyden öte, bizce, Türk sporunda şiddeti ve düzensizliği bitirmek amacıyla(!) getirilen sistemin yarattığı olumsuz etkilerin en büyük sebepleri; sistemin oluşturulma aşamasında, tek muhatabı olan spor seyircisinin görüşlerine başvurulmaması ve sistemin bitirmeye çalıştığı şiddetin tek kaynağı olarak, görüşlerine başvurulmayan taraftarların gösterilmesidir.
Aynı amaçla dünyanın önde gelen spor ülkelerinden İtalya’da, uygulamadaki başarısızlığı kabullenilmiş sistemin örnek alınması, yine benzer problemlerin yaşandığı Almanya’da güvenlik güçlerinin şiddeti engellemek amacıyla ilgili konularda eğitilmesi gibi uygulamaların göz ardı edilmesi; sistemin Türkiye’deki uygulayıcılarının kolaya kaçtıkları yönündeki algımızı güçlendirmektedir.
Türk futbolunda şiddetin ve düzensizliğin önüne geçilmesinin tek yolu taraftarların stadyumlara girişlerinin engellenmesi midir? Bu bağlamda Passolig uygulaması getirilen stadyumlarda milli maçlar ve Türkiye Kupası maçlarında uygulanmaması sistemin bir çelişkisi değil midir? Uygulamayla birlikte sözlü ve fiili şiddetin biteceğini iddia eden yetkililer deplasman yasaklarına neden gerek duymaktadırlar? Şiddetin ve düzensizliğin sorumlusu olarak gösterilen taraftarların yanında saha dışında gerilimi körükleyen sporcular ve kulüp yöneticilerinin, aynı zamanda benzer yaklaşımlarda bulunan medya mensuplarının bu şiddet ve düzensizlikte payları yok mudur?
Tüm bu soruların cevapları bizlerce belliyken, Passolig uygulamasının amacının, stadyumlara girişi sağlayan bir nesneyi başka bir nesne ile değiştirerek belli kişi ve kurumların lehine fayda sağlamak olduğu su götürmez bir gerçektir.
Tüm bu olumsuz şartlar altında Fenerbahçe Spor Kulübü’nün Passolig uygulamasını yürürlüğe koyduğu maçtan itibaren, uygulamanın geçerli olduğu maçlarda 1907 ÜNİFEB olarak; her bir koltuğunda hatıralarımızın bulunduğu C Blok’ta, her bloğuna sabahlara kadar kartonlar dizdiğimiz Okul Açık’ta, “Burası Kadıköy, Buradan Çıkış Yok!” diye haykırdığımız Şükrü Saracoğlu Stadyumu’nda yer almayacağımızı esef ile bildiriyoruz.
Saygılarımızla,
1907 ÜNİFEB – Üniversiteli Fenerbahçeliler Birliği
