Bu sabah Marmara Üniversitesi’nin Anadoluhisarı Kampüsü’nde okuyan öğrenciler acı bir tabloyla karşılaştı. Kampüsün karşısındaki yıkıntıların arasında yeşil-sarı bir bayrak, enkaz altında onlarca sporcunun döktüğü teri yüzlerce kez yıkadığı her halinden belli olan bir çamaşır makinesi…
Günlerdir TV programları, spor yorumcusu ağabeylerimiz tutturmuşlar; “Türk futbolu kan kaybediyor. Artık zevk almıyoruz” diyorlar. Atladıkları bir nokta var burada: Türk futbolunu zaten kaybediyoruz da, içimizdeki spor kültürünü de yine kendimiz öldürüyoruz. Büyük spor kulüplerinin açtığı paralı spor okullarına gidemeyen çocuklarımızın sokakta peşinden koşturduğu plastik topun, Mikasa dikişli toplara dönüşmesini sağlayan kulüpleri; bir çocuğun sporla tanıştığı yerleri yıkıyoruz. Ötesi var mı ?
99 yıllık çınar…
Ders aralarında gidip lokalinde çay içerken şahit olduğum bu kulüp, semtindeki amatör futbol anlayışını yaşatmaya çalışıyordu. Kulübün önündeki iplerde kurumaya bırakılan yeni yıkanmış formalar ve halı sahada koşan minik futbolcular yüzüncü yılın coşkusunu yaşayamayacak. Artık “Pazar günü sabah 9 antrenmanı”na katılacakları bir sahaları yok. Şimdi göçük altında kalan, lisansları yüzünden maça çıkamayacak futbolcuları olan bir kulüpleri var.
Gerçi Marmara Üniversitesi arazisini arttıracak, o önemli tabii…
İstanbul’un farklı yerlerine kurulmuş olan 15’den fazla kampüsün her bir metrekaresini çok iyi kullandığımız için yıkılması gereken bir spor kulübü bulmamız gerekiyordu. Olayın en can alıcı noktası ise yolun hemen karşısında Marmara Üniversitesi Beden Eğitimi Spor Yüksek Okulu olması. Aynı binada bizlere “Herkes İçin Spor” dersi veriliyor.
Anlamadığımız konu bunun başka çözümü yok muydu? Gecenin 04.30’unda yapılan bu yıkım ne ihbar edene ne de yıkımı yapana yakıştı. Başka bir çözüm kesinlikle bulunmalıydı. Bu saatten sonra Marmara Üniversitesi’ne düşen görev Anadoluhisarı Spor Kulübü için yeni bir yer temin etmek veya çok istedikleri arazinin bir bölümünü kulübe armağan etmek olacaktır. Marmara Üniversitesi öğrencisi olan bizler, sporun amatör ruhunu seven bireyler olarak Marmara Üniversitesi’nden üstüne düşeni yapmasını istiyoruz.
Futbolu düzeltmek istiyorsak insanların amatör ruhlarıyla oynamamayı öğrenmeliyiz.
Yanındayız Anadoluhisarı.
Yusuf Dömekeli
1907 ÜNİFEB – Üniversiteli Fenerbahçeliler Birliği
